De reden waarom de ander zich niet gehoord of gezien voelt door jou.

De reden dat de ander zich niet gehoord of gezien voelt door jou is vrij simpel: je bent te veel 'ik-gericht' in gesprekken, terwijl leiderschap 'u-gericht' is. Dat krachtig en goed leiderschap u-gericht is vond ik altijd zo'n open deur, totdat het sinterklaas 2019 was in huize van Dijk.

Ik-gericht

Door allerlei drukte en gedoe hadden we besloten om sinterklaas op een dinsdagavond te vieren met ons zoontje Daniël. Onder het motto: het maakt voor hem tenslotte niet uit of het nu dinsdagavond gevierd wordt of op een ander moment. Zo gezegd, zo gedaan. Alle cadeautjes ingepakt en in de zak gedaan. Na het eten naar de woonkamer gegaan en opeens stond daar een zak met cadeautjes bij de voordeur. Daniël was dol enthousiast en hij ging gelijk de cadeautjes uitpakken. Voor hem hadden we toen een winkeltje gekocht. Tot nu toe een prima avondje!

Waar we even niet aan hadden gedacht was dat het een bouwpakket was en dat het ons twee uur duurde voordat we het in elkaar hadden gezet. Het werd te laat voor Daniël, dus heb ik hem naar bed gebracht. Hier was hij best verdrietig over, want hij kon niet met zijn winkeltje spelen. 

Deze actie van ons was best ik-gericht. Het kwam ons beter uit om sinterklaas eerder te vieren, maar voor Daniël kwam het helemaal niet uit. Hij kon niet genieten van al het moois, want hij moest naar bed. We vierden sinterklaas voor Daniël... dan hadden we beter kunnen denken aan wat voor Daniël passend zou zijn. Sinds 2020 vieren we sinterklaas dus overdag, zodat hij en ondertussen ook zijn zusje genoeg tijd hebben om met zijn nieuwe spulletjes te spelen voordat ze naar bed gaan. 

Deze actie zette mij wel aan het denken. Hoe zit dit eigenlijk in de andere keuzes die ik maak? Wanneer ben ik echt ik-gericht en wanneer ben ik u-gericht? En ben ik mij daar bewust van? En hoe zit dat in gesprekken? Want als ik heel eerlijk ben dan wil ik in gesprekken vooral mijn eigen doel bereiken. Best ik-gericht dus. 

Wat betekent communicatie? 

De bron van het woord communicatie komt uit het Latijn, namelijk 'communicare' en komt van 'communis'. En dat betekent: deelnemen aan en gemeenschappelijk.
Je kunt communicatie dus uitleggen als: iets gemeenschappelijks maken. En dat vind ik een prachtige manier van kijken naar de gesprekken die je voert! 

Ga voor jezelf maar eens na: als je een gesprek door deze betekenis en uitleg gaat zien, dan is de kans groot dat je anders in het gesprek zit. Dat je andere woorden kiest. Dat je bewust op zoek gaat naar de ander. Want je wilt namelijk iets gemeenschappelijks maken. 

Wat is je doel? 

Tijdens mijn coaching komt dit ook geregeld voorbij en waar we elke keer op terugvallen is: wat is je doel? Wat wil je hiermee bereiken? Ben je dan ik-gericht of u-gericht? En bereik je dan ook wat je ten diepste wil bereiken met deze aanpak? 

Ik vind dat je als leider een goede balans moet hebben tussen ik-gericht en u-gericht. Er zijn momenten dat jij jouw doel wil behalen of dat jij vindt dat er iets veranderd moet worden. Op de juiste momenten ik-gericht is dus prima. Als je als doel hebt dat de ander zich echt gehoord en gezien voelt, dan zul je minder ik-gericht moeten zijn en meer vragen moeten stellen aan de ander. Een aantal vragen die je kunnen helpen zijn:  

• Hoe werkt dit voor jou?
• Hoe zie jij dit?
• Wat zou je graag willen? 
• Klopt het als ik zeg dat je .... ?

Vraag voor jou:

Als jij met de gedachte 'iets gemeenschappelijks maken' een gesprek in gaat, wat doe je dan anders?